Creative Writings

ऋषिकेश की बात ही कुछ अलग थी, अदभुत थी, आध्यात्मिक थी खोज में चले थे थोड़ी सी ख़ुशी, लेकर चले जीवन की पुंजी गंगा की बहती धारा, गोविंद की माला, सात्विक सत्व अन्न, पवित्र निर्मल जल बाबा ओ का मेला, योगी ओ का लीला, सन्तुष्ट करती गंगा, सबकी अभिलाषा

सब कहेते हे ज़िंदगी एक समन्दर हेतैर के जाना हे नंद तो डुब जाना हे पर में वो तूफ़ानी लहर हू्जो जौर से गीरती फिर उठती हेमानो तो गरजति जैसे शैर सी डरातीसुनो तो मनभावन सा अविरत संगित   जो सूरज की रौशनी में चमके जैसे सोनाचंदा की शीतल छाँव में जैसे चाँदीजो भी आये…

क्या ज़मीन क्या आसमांक्या तुम क्या मैं एक दिन मिल ही जाना हेनहीं तो खुद में ही खो जा नासमंदर की गहराइयो मुझेया फिर आसमान की उछाइयो मुझे फ़र्ज़ सिर्फ़ एक जीवन मेंबहते रहो लहेरो की तरहया बढ़ते-गर्जते रहो बादल की तरह

Why we chant him When we know he never please. Why we await him When we know he never come. Why we call him When we know he never listen. Why we have faith in him  When he gives life to us. When he takes care of us. When he provides food to us. When…

“ઉગતો સુરજ” જોઇને દિલમાં નવો ઉમંગ ઉત્સાહ લાવવાનું મન થયું “ખીલેલી કાલી” જોઈને જીવનને તેની જેમ ખીલવવાનું મન થયું “દોડતા વાદળ” જોઈને જીવન ની મંઝીલ તરફ દોડવાનું મન થયું “વરસતાં મેઘ” ને જોઈને હરેક જીંદગી માં ખુશી વરસાવવાનું મન થયું “પાણીનાં  ઊછળતાં વહેણ” ને જોઈને મનેય જીવન ઝરના માં વ્હેવાનું મન થયું “મેઘધનુષ્ય” ને જોઈ…

સપને સપને મળતા, ઈમાનભરા અવસર પગલે પગલે મળતા, નવનીત અવસર હતા એ અવસર કઠિન. તેથી ભુલાઈ ગયા હાસ્ય રુદન અંતરના, ભુલાઈ ગયા નબળાઈ ને ખોટ અંતરના, બદલાઈ ગઈ દુનિયા અંતરની ને, ચાલી ગઈ અંતરની નવી દુનિયા મા. મન ના એક જ ટકોરે, નીકળી પડી મુકામ તરફ જીવન ના ને, પહોચી ઊંચા અનંત બ્રહ્માંડના મધ્યમા,  પામી…